Vanuit de RedaCie #7

Mijn jaar als SjaarsGeschreven door Jorim SpiekhoutIk leef nog. Die gedachte verwondert mij enigszins wanneer ik terugkijk op mijn eerste jaar als Van Slagger. Ik heb een heleboel SjaarsCie-avonden en FeCo-feesten op het nippertje overleefd. Ik heb moeten vertrouwen op de kookkunsten van verenigingsgenoten en op de autorijskills van willekeurige mensen richting Leuven. Ik heb onder de druk van ervaren, oudere commissiegenoten een jaarboek moeten bouwen. Ik heb elke dinsdagavond mijn mannetje moeten staan op het veld én in de kantine. Het leven van een Sjaars gaat nou eenmaal niet over rozen…Of toch wel? Want beste lezer, wat was het leuk. Ik heb dit jaar kennis gemaakt met een vereniging die staat voor gezelligheid, vriendschap, tolerantie, bier en volleybal. Niks moet en alles mag. Ik heb ballen geslagen en adtjes gelegd. Ik heb vrienden en vriendinnen gemaakt. Ik heb de teamspirit door mijn lichaam voelen stromen - evenals de grote hoeveelheden gerstenat. Ik heb zoveel mogelijk activiteiten meegepakt en herinneringen gemaakt. Dieptepunten heb ik niet; zelfs de degradatie naar de F werd gevierd (‘best een leuke poule!’). Hoogtepunten zijn er teveel om allemaal op te noemen, maar deze mooie momenten kan ik jullie niet onthouden:- De commissieband versterken door te ontsnappen uit een Escape Room- De geheel onverwachte promotie naar de D ten koste van Boer Zoekt Bal (sorry!)- Die vreemde man die zijn afspraak cancelde om Helen en mij van Maastricht naar Leuven te brengen met het Liftweekend- Tijdens de RedaCie-vergadering elkaars gezichten onder schilderen met glow-verf voor het glow-feest (‘ik wil graag iets zoals Braveheart’)- De cocktailworkshop (‘gelukkig hebben we de foto’s nog…’)- Het ontbijtje op bed van het bestuur (thanks Judith & Iris!)- Het interview met volleybalster Judith Pietersen- De winst van SjaarsCie-avond één- Die dinsdagavond die onverwacht escaleerde (wacht, welke?)Kortom, het was een enerverend jaar. Seizoen ’16-’17 zal voor mij altijd een hele bijzondere betekenis hebben. Met trots kijk ik terug: trots op mijn commissie, trots op mijn team en trots op de vereniging.Ik raad jullie tot slot aan allemaal even een moment voor jezelf te nemen en terug te kijken op afgelopen seizoen. Pak het jaarboek er even bij en laat je gedachten afdwalen naar die ene smash of dat ene biertje (dat misschien net ééntje te veel was). Denk na over de wedstrijden die je hebt gespeeld en de activiteiten die je hebt gedaan. De nieuwe vrienden die je hebt gemaakt en de nieuwe volleybalskills die je hebt ontwikkeld.En bedank hiervoor jezelf en de vereniging met de groene vlag.Want dat is wat wij allen zijn: Van Slag.Ik blijf in ieder geval nog een jaartje.Houdoe!

Vanuit de RedaCie #6

RAG-week gewonnen ontbijtje op bed! Aan mij de eer met jullie onze ‘ontbijt op bed’ ervaring te delen. Even een opfrisser: tijdens de RAG-week (Raise And Give) heeft het bestuur verschillende arrangementen aangeboden, waar Van Slaggers op konden bieden. Zo hebben zij zich dit jaar ingezet voor de goede doelen Plusbus Erop Uit en Stichting Leergeld. Wij als RedaCie zagen dit als een mogelijkheid voor het perfecte commissieuitje: een RedaCie sleepover! Zeg nou eerlijk, iedereen droomt er van om in slaap te vallen met Evan, wakker te worden met Deborah en een nachtje in Jorims bed door te brengen. Het plan was gesmeed en onze lieftallige Judith en Iris konden zowaar 6 mei ’s ochtends ontbijt maken voor ons. We zijn, om het uitje nog feestelijker te maken, met elkaar naar het bevrijdingsfestival geweest! Na wat uurtjes dansen met elkaar en een groep Van Slaggers hebben Deborah en Evan hun slaapspullen opgehaald. Ondertussen heb ik met onze commissiejongste een pitstop gemaakt in de snackbar.  Uiteindelijk allemaal bij Jorim thuis aangekomen, zijn kamer omgebouwd tot een heuze hotelsuite (met een beetje verbeelding kom je heel ver) en met elkaar naar dromenland gewandeld...Om 10 uur ’s ochtends ging de wekker en stonden Judith en Iris op de stoep. Zij doken direct de keuken in om een ontbijt te maken. De verwachtingen lagen hoog, en zij hebben hier zeker aan voldaan. Het was afwachten geblazen, maar met het uitzicht vanuit onze bedjes over onze mooie Domstad was dit niet zo erg. Na een half uur kwamen de dames onze ‘suite’ binnen om onze hongerige RedaCie-buikjes te vullen. Omdat foto’s meer kunnen zeggen dan 1000 woorden en het woord ‘fantastisch’ te min is om het ontbijt te beschrijven, houd ik het hierbij. Iris en Judith, namens de RedaCie; BEDANKT!Liefs Dorien

Vanuit de RedaCie #5

Roze Zaterdag Afgelopen 9 april was het Roze Zaterdag bij Olympos. Een dag waarop er stil gestaan werd bij de emancipatie van LHBT’ers (Lesbisch, Homoseksueel,  Biseksueel & Transgender) in de sport. Deze zaterdag werd georganiseerd door TC de Uithof, Odysseus ’91, STUdance, USRS, USHC, USV Protos en de Sportraad. Bij Van Slag is het onofficiële motto al jaren: Niets moet, alles mag. Dit de jure motto geldt ook zeker op het gebied van LHBT’ers in de vereniging, iedereen is even welkom met welke geaardheid dan ook. Bij deze mooie zaterdag waren dan ook twee bestuursleden van onze vereniging aanwezig, namelijk Anna en Ellen. Deze bestuursleden hebben geprobeerd om hun kennis en bewustwording over LHBT’ers eens iets bij te spijkeren. De Roze Zaterdag werd in het begin van de middag geopend door de Utrechtse wethouder Diepeveen waarna een middagprogramma gevuld werd met lezingen, workshops, een oefenwedstrijd tussen het Gay Rugby Team Amsterdam en USRS en als afsluiting een bingo gehost door Drag Queen Miss Dolly Wood. De avond werd afgesloten met een nachtelijk feestje in de Bodytalk, een homobar in Utrecht. Dit feestje werd druk bezocht en het thema Foute Fitness deed er ook zeker geen doekjes om winden. Van dit jaar is de aftermovie van de dag helaas nog in de maak maar van vorig jaar kun je de aftermovie hier vinden. Een tip vanuit de RedaCie om volgend jaar ook langs te gaan en te laten zien dat wij bij Van Slag iedereen accepteren zoals ze zijn. Liefs, Evan namens de RedaCie P.S. Vergeet je niet in te schrijven voor het jaarboek! De deadline hiervoor is 3 mei!

Vanuit de RedaCie #4

Vanuit de RedaCie #4Geschreven door: Dorien Bakker.Joehoe, tijd voor een nieuwe vanuit de RedaCie. Zo over de helft van het jaar leek het ons een leuk idee om jullie wat meer inside information over onze bezigheden te geven. Leuk zeg je, Do? Jazeker! Met veel plezier poog ik de RedaCie-werkzaamheden in goede banen te leiden. Wat doet de RedaCie eigenlijk? We zijn sinds een tijdje gestart met het maken van het jaarboek dat eind van het seizoen ‘16-’17 voor (ik gok) rond de prijs van 1 à 2 biertjes op Olympos besteld kan worden. Hiervoor ben ik bijvoorbeeld alle teamcaptains en commissies aan het spammen voor stukjes (kunnen tot 15 maart ingeleverd worden, opschieten dus!) (sorry jongens..). Ook zijn we voorbereidingen aan het treffen voor een fenomenale verdere inhoud, welke natuurlijk nog niet onthuld zal worden. We proberen jullie elke maand te verrassen en verblijden met onze Facebook-acties. Daar tussendoor zien jullie ons wel eens met de camera rondlopen op de dinsdagavond om teams uit verschillende poules te interviewen. Ons nog niet gezien? Niet getreurd, de hogere poules komen nog aan de beurt! Ook zijn we op elk feestje en toernooitje aanwezig om kiekjes te schieten. Hier doen we uiteraard zo goed mogelijk ons best om alles vast te leggen voor de Van Slagger wiens geheugen na zo’n avond te wensen overlaat, en onder het mom van ‘gelukkig hebben we de foto’s nog’ enkele vage herinneringen ophaalt. Ik kan je zeggen dat het censureren van foto’s voor het uploaden bijna net zo leuk is als het feestje de dag ervoor. Wat ook erg leuk is, en waar ik mijn stukje graag mee af wil sluiten, zijn mijn commissiegenoten. De RedaCie is een intensieve maar leuke commissie. We werken niet toe naar een bepaald evenement, maar zijn het hele jaar bezig met verslaglegging via verschillende media. Ik merk dat we nu steeds wat naar elkaar toegroeien en elkaar beter leren kennen. Tijdens de vergaderingen kan ik genieten van de bijnamen die verzonnen worden voor elkaar, de quotes waar soms geen stoppen aan lijkt, de grapjes die onderling gemaakt worden maar ook het enthousiasme dat heerst en de kritische blik die we op elkaar kunnen en durven hebben. Veel liefs van een tevreden voorzitter!Dorien

Vanuit de RedaCie #3

Van Slagger doet mee aan NK beachvolleybal Geschreven door: Dorien Bakker. Vandaag vanuit de RedaCie een interview met niet alleen een onmisbare dia in de zaal, maar ook een held op het beachvolleybalveld! Sven de Koe, 22 jaar oud, komt uit Hilversum, woont sinds anderhalf jaar in Utrecht, 4ejaars student Business IT & Management aan de HU, verkoopt vintage zonnebrillen en zijn grootste hobby is natuurlijk volleybal. Dat kan ook bijna niet anders als je beide ouders fanatiek zijn en elkaar op het volleybalveld ontmoet hebben. Kleine Sven begon slechts 9 lentes jong in de zaal. Ondertussen speelt hij in Heren 1 van Protos, geeft beachvolleybaltraining bij de Sportbox, speelt bij het Van Slag bij L’Equipe, krijgt zelf beachvolleybaltraining en heeft hij meegedaan aan het NK beachvolleybal op 5 januari. Voordat we over het NK verder praten ben ik wel benieuwd hoe Sven bij Van Slag gekomen is. In september 2015 kwam Sven in Utrecht wonen. Coen Strik werd zijn nieuwe buurjongen en hij kwam erachter dat Sven ook volleybalt. Sven speelde toen al bij Irene in Bilthoven en Coen zijn team L’Equipe zocht een midden. Zo geschiedde het begin van Sven zijn Van Slag carrière. Vroeger heeft hij veel gebeached bij NBS (Nederlandse Beachvolleybal School), daarna toch voor de zaal gekozen en sinds twee jaar traint Sven ook weer in het zand bij Irene Beach. Hij vertelt dat hij zich opgewerkt heeft naar de eerste divisie. Sven vertelt dat hij halverwege afgelopen seizoen is geswitcht van partner en sinds die tijd speelt met Bart de Bruijn. Bart woont in Groningen en trainen deden ze om en om, de ene week daar en de andere week hier. Hoe kom je dan bij een NK terecht was dan wel mijn volgende vraag. Per toernooi verdien je punten, op die manier wordt er een ranking opgesteld, de nationale ranking. Bart en Sven zouden eerst samen gaan spelen, maar samen zouden ze het qua puntenaantal net niet redden. Toen kwam Bas Verpoorten, een trainingsmaatje van Sven. Zijn partner was op vakantie en hij vroeg of Sven met hem wilde spelen. Zo kwam Sven bij het NK. Drie maanden van te voren begonnen ze met zwaardere krachttraining, er werd veel met andere beachteams uit de eerste divisie door heel Nederland gespeeld. De voorbereiding was een leuke invulling van de kerstvakantie aldus Sven, en 5 januari 2017 was het zover. Het NK was in Aalsmeer, een grote indoorlocatie. Het eerste potje wonnen de mannen overtuigend, de tweede wedstrijd begon goed met een spannende eerste set die zij wonnen. De tweede en de derde set verloren zij helaas. Daarna volgde een derde wedstrijd. Hiervan verloren zij de eerste set, de tweede set werd wel overtuigend gewonnen maar helaas de derde en laatste set verloren. Het meedoen heeft Sven als super gaaf ervaren. Er waren geen hoge verwachtingen maar het voorbereiden was erg tof en het meemaken alleen was al een ervaring. Als ik vraag of hij het nog een keer zou doen als hij de kans krijgt, antwoordt Sven met een steevaste JA! Sterker nog, ze hebben voor komend seizoen hogere doelstellingen, ze willen graag de eredivisie in.  Sven is overtuigd dat zij het zomer NK wel gaan halen. Nog een funfact aan het einde van dit interview: vorig jaar heeft Sven meegedaan aan het GNSK, het Groot Nederlands Studenten Kampioenschap, en dit gewonnen! Daardoor mogen zij aankomende zomer meedoen aan dit kampioenschap op Europees niveau in Kroatië!