Vanuit het bestuur #34.1

Lieve Van Slaggers! Kick off! Het nieuwe Van Slag jaar is van start en inmiddels zijn we alweer in volle vaart begonnen. Met het introductietoernooi en de twee indelingstoernooien zijn inmiddels de eerste Van Slag avonden al geweest en met de eerste speelronde voor de deur gaat het jaar nu natuurlijk echt beginnen. Verder is er een hele lading eerstejaars die dit jaar onze teams, activiteiten en borrels komen versterken. Na hun expeditie op het introweekend (alle hulde voor de IntroCie) zijn zij helemaal klaargestoomd voor Van Slag. Ongetwijfeld hebben zij, samen met ons en alle andere Van Slaggers, ongelooflijk veel zin in dit komende volleybaljaar. Het lijkt inmiddels wel in een grijs verleden, die beslissende avond van de afgelopen najaars-A.L.V., waarin het officieel werd dat wij de eer krijgen om dit jaar de bestuursrollen te vervullen. Sindsdien zijn we al met van alles en nog wat bezig geweest, ondanks een voorzitter die nog in Australië zat en een secretaris die 4 weken lang Sri Lanka onveilig heeft gemaakt. Maar eerst heb ik nog één keer de eer om ons allemaal voor te stellen: Guido onze tiktijger (secretaris), Mr. Money Man Marshall (de penningmeester), Wodka-Wotte onze vrolijke vice-voorzitter, de altijd lieve èn lieftallige Miriam (teamcoördinator), activiteitenkoning Jelle (die met recht deze titel verdient omdat hij in zijn Van Slag historie nog geen activiteit gemist heeft), en natuurlijk ik zelf als voorzitter. De afgelopen maanden zijn we druk bezig geweest met onder andere de UIT, waar we met behulp van een hoop enthousiaste vrijwilligers Van Slag weer uitstekend op de kaart hebben gezet. Dit hebben we bereikt met een heuse Van Slag-mobiel tijdens de parade, ondersteund door de vrijwilligers die met het publiek gingen volleyballen en natuurlijk publieksfavoriet Balligator. Naast de parade hebben we ook op de sportmarkt en de informatiemarkt een hoop studenten weten te bereiken, en goede banden gekweekt met andere aanwezige studentensportverenigingen. Verder heeft Miriam de afgelopen weken zich een slag in de rondte gewerkt en zo de teamindeling al uit de grond gestampt, waarmee de indelingstoernooien konden beginnen. Ook heeft Jelle de commissies alweer bijna op een rijtje. En natuurlijk hebben we ons achter de schermen deze zomer gestort op het uitstippelen van het beleid en het daarbij behorende beleidsplan en de begroting voor dit jaar. Natuurlijk zijn jullie superbenieuwd wat al onze plannen voor dit jaar dan zijn, en daarvoor staat gelukkig de eerste A.L.V. alweer voor de deur. Op het moment zijn de voorbereidingen daarvoor in volle gang om jullie zo goed mogelijk te informeren en jullie de ruimte te bieden voor jullie feedback! Verder zijn we op dit moment druk bezig met het vormgeven van de trainingen en de voorbereidingen voor de eerste speelrondes, vliegen de netwerk- en constitutieborrels ons om de oren en hebben we natuurlijk elke week een hoogtepunt op dinsdag. Bovendien komen de eerste activiteiten van de Feco en de Sjaarscie er alweer aan! Na dit kijkje achter de schermen van waar we ons mee bezighouden als bestuur, sluit ik graag deze column af met een korte vooruitblik op dit jaar. Met onze zinspreuk “Let’s get smashed” hebben we in ieder geval onze intenties zo nu en dan voor de komende borrels, feesten en activiteiten al bondig samengevat. Echter is deze slogan in de afgekorte vorm van de yell (Geeeeeeet smashed!) ook perfect toepasselijk voor wanneer wij een bal keihard het veld van de tegenstander binnenslaan. Op dezelfde manier gaan wij als bestuur ons dit jaar inzetten om alle uitdagingen te smashen en alle goede ideeën  binnen te slaan. Wij hebben er in ieder geval waanzinnig veel zin in. Veel liefs en tot snel weer op dinsdag, Max

Vanuit het bestuur #33.6

Lieve Van Slaggers, Op mijn ena laatste dinsdagavond van de laatste ronde zit in hal 1 te kijken naar een lekker en sportief potje volleybal. Inene schiet het me te binnen dat ik de laatste bestuurscolumn moet schrijven, dus bij deze! Het jaar is keihard voorbij gevlogen, dat besef ik me pas nu ik mijn overdracht voor mijn opvolger, Jelle, aan het schrijven ben. Ik weet nog hoe blij ik was toen Iris mij belde met de mededeling dat ik activiteitencoördinator mocht worden in het 33e bestuur van onze fijne vereniging. Vanaf dat moment begon de achtbaan te rijden: eerste vergaderingen, een beleidsplan schrijven met elkaar, ingestemd worden, de beruchte overdrachtsdag, de UITweek, de start van het nieuwe seizoen, mijn grote commissiepuzzel, een voor een allerlei eerste activiteiten: en nu heb ik het alleen nog maar over wat hoogtepunten uit de eerste maanden. Die achtbaan waar je in terecht komt is zo leuk, soms best een beetje spannend en stressvol: je kunt er eigenlijk niet uit en wanneer er op drukke momenten drie loopings achter elkaar komen, kan dat best pittig zijn. Het is een jaar waarin ik veel geleerd heb over de noodzaak van communicatie, over mijzelf, over heel veel lieve vrienden, over mijn ontzettend lieve oud-activiteitencoördinator die altijd voor me klaarstaat, over samenwerkingen met, binnen en tussen commissies en over de kracht van mijn toppers van vrijwilligers. Het is zo leuk om een groep mensen te begeleiden die met elkaar alles op alles zet om vette dingen te organiseren! Ik ben afgelopen jaar zo vaak zo trots geweest als er een commissie, na lange voorbereiding, stond te knallen op hun evenement. Ik hoop zo dat de commissiegenoten hier evenveel energie uit hebben gehaald als ik dat elke keer doe!  Dan is er nog één groep die ik nog niet genoemd heb van wie en over wie ik heel veel geleerd heb afgelopen jaar en dat is mijn lieve volslagengekke bestuurtje. Trots, trots, trots ben ik op het harde werk dat er afgelopen jaar voor én achter de schermen verricht is. Met bestwel een beetje pijn in onze groene van slag hartjes geven we het stokje door aan de zes toppers die komend jaar de kar gaan trekken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik toch een beetje opgelucht ben nu wanneer het einde van de achtbaan in zicht is. Ik heb vooral heel veel zin in alle tijd die er gaat komen voor allerlei volslagen gekke en leuke dingen met m'n 33e! Lief bestuur, lieve commissies, lieve van slaggers: bedankt voor dit jaar!  Compleet uit balans, onwijs genoten :) Veel liefs, Do

Vanuit het bestuur #33.5

Vanuit het bestuur #33.5 Het is nu aan mij, Suzanne, secretaris of ook wel genoemd ‘Tikpoes’ om de vijfde bestuurscolumn te schrijven. De bijnaam Tikpoes is al aan het begin van het jaar ontstaan en is altijd gebleven. En wat ben ik blij met deze bijnaam. Een andere functie had niet beter bij mij gepast. Ik heb dit jaar al aardig wat stukken moeten schrijven: nieuwsbrieven, alle stukjes voor op de Facebookpagina’s en de website, mails, notulen van de bestuursvergaderingen en dan nu ook de bestuurscolumn. Een echte Tikpoes.Is dat dan het enige wat ik doe? Tikken? Nee natuurlijk niet! Dit jaar ben ik onder andere veel bezig geweest met het uitpluizen van het HR en de statuten samen met de JuCie, wat op de halfjaarlijkse ALV gewijzigd is. Daarnaast ben ik met Jeroen bezig geweest met het uitbreiden van het alumni-concept, waar door het 32ste bestuur al een opzet voor gemaakt was. En dat is gelukt! Er is een ‘Was Van Slag’ Facebookgroep opgericht. Daarnaast hebben we een eerste terugkomavond voor oud-leden georganiseerd, waarbij acht oud-leden terugkwamen naar Van Slag zoals vanouds. Wat bleek: ze hadden zelfs andere mex-regels. En ze hebben ook nog de blotebastenborrel in gang gezet. We zijn erg blij met dit begin en hopen dat dit alleen nog maar verder wordt uitgebreid volgend jaar. Ook ben ik met Jeroen en de JuCie bezig met de nieuwe privacywetgeving, waarbij we een Privacy Policy aan het opstellen zijn en goed kijken naar hoe het zit met de verwerking van persoonsgegevens binnen de vereniging. Ingewikkeld en veel werk, zal ik jullie verder niet mee lastigvallen. Ons bestuursjaar nadert zijn einde. We hebben nog vier speelavonden te gaan en dan nog het eindtoernooi en dan zitten de dinsdagavonden er voor ons op. Natuurlijk gaan we de hele zomer gewoon lekker door op de dinsdag met de DAV’s, de beruchte dinsdagavondborrels. En de hele zomer door nog de beachcompetitie. Dus we hoeven Van Slag nog niet te missen. Verder gaan we natuurlijk het KB inwerken deze zomer en tijdens de UIT-week zoveel mogelijk nieuwe leden proberen binnen te halen. We hoeven ons niet te vervelen. Laatst vroeg iemand me: hoeveel tijd kost dat nou per week, een bestuursjaar? Oeps, dat was een verkeerde week om te vragen. Het was net de drukke week voor de Voorjaars-ALV. Wat stond er allemaal op de planning? We waren nog aan het bijkomen van het onwijs leuke weekendje weg in Noorbeek, hadden onze eerste vergadering met het KB op de planning staan, natuurlijk de standaard dinsdagavond waar we de hele avond druk bezig zijn en natuurlijk bier moesten drinken, de ALV kwam er aan, waardoor onze actiepuntenlijstjes erg lang waren en tot slot hadden we natuurlijk de gecombineerde activiteit van de AcCiexFeco met kanoën, barbecueën en natuurlijk het feest. Ohja en de ochtend daarna stond nog een brak bestuursontbijtje op de planning. Druk druk druk, maar o zo leuk. Wat een goede keuze om een bestuursjaar te gaan doen. Ondanks dat ik voor dit bestuursjaar nog geen blote bastenborrels had meegemaakt en nog nooit het Sportcafé had uitgespeeld op de dinsdagavond, is me dat maar wat goed bevallen. Wat heb ik veel mensen beter leren kennen, maar ook de vereniging. Het is toch bijzonder dat er zó veel leuke mensen zijn bij Van Slag en dat de sfeer zó goed is. Ik had dit voor geen goud willen missen. Voor nu gaan we nog even keihard genieten van onze laatste drie maanden. See you soon! Liefs, Suzanne

Vanuit het bestuur #33.4

Lieve Van Slaggers, Aan mij de eer om editie 4 van ‘Vanuit het bestuur’ te schrijven. Een kleine update van het reilen en zeilen binnen het 33e bestuur van onze vereniging. Want ja, de in de vorige columns benoemde Halfjaarlijkse ALV hebben we nu achter de rug, waar zijn we nu dan mee bezig? Nou… hoewel we nog maanden te gaan hebben in dit seizoen, zijn we nu druk op zoek naar enthousiastelingen die het stokje volgend seizoen van ons gaan overnemen. Aan de ene kant doe ik dat met pijn in mijn hart. Het voelt namelijk alsof alles nu lekker loopt, en ik wil er nog niet aan denken dat wij er straks mee op moeten houden. Aan de andere kant is het echt super om te zien dat er mensen net zo enthousiast zijn om zich in te zetten voor Van Slag als dat wij dat waren (en zijn!). Daarnaast ben ik ook wel heel erg benieuwd wie onze opvolgers gaan worden! Natuurlijk is dat niet het enige wat we doen, het jaar is namelijk nog lang niet voorbij en er is echt nog genoeg dat ik gedaan wil hebben. Zo ga ik samen met Suus vorm geven aan het Van Slag alumninetwerk, iets wat vanuit het vorige bestuur aan ons doorgegeven is. Al lopen er gelukkig al een heleboel van jullie in de prachtige Van Slag merchandise,  ondertussen ben ik ook nog druk bezig met het regelen van de Van Slag pullen en sokken.  Want ja, het komt elk jaar weer voorbij die Van Slag sokken, maar er moet toch een keer gaan lukken zou je zeggen?! Voor nu: to be continued… Ook beginnen in april de Van Slag trainingen weer en komt de volgende editie van het Ballstarstoernooi er aan. Naast onze bestuurstaken doen we natuurlijk ook een hoop leuke dingen! Zo zijn we met z’n zessen een weekendje naar Woudenberg geweest, waar ik helaas maar deels bij kon zijn. Ook hebben we ondertussen borrels gehad met de besturen van andere SSV’s, die of zij, of wij nog te goed hadden omdat er op de constitutieborrels dingen als kerstbomen gejat zijn, no jokes. Zo bestond de borrel met het Odysseusbestuur (voetbal) vooral uit (speciaal)bier, uitnodigingen voor elkaars open toernooien, en een aantal uren aan Picolo: een drankspel dat wisselt tussen rondjes ‘never have I ever’ en late night workouts. Verder heb ik ook enorm genoten van de activiteiten vanuit de commissies! Want nuchter een Van Slag cantus bijwonen is uitermate fascinerend en vermakelijk. En het ongelooflijk leuke liftweekend voelde net als een mini-vakantie! Maar gelukkig komen er nog een hele hoop fantastische activiteiten aan waar ik eigenlijk niet op kan wachten. Omdat ik het toch niet kan laten wil ik ook nog even kwijt dat ik enorm trots ben op jullie als gulle gevers: jullie hebben tijdens de RAGweek als een gek gedoneerd en hebben we zelfs een stukje op DUB weten te bemachtigen.- Jeroen  

Vanuit het bestuur #33.3

Hee helden van Van Slag!Yes, column 33.3 na ronde 3, chef getalautist is gelukkig. Deze keer dus van mij, Mirte, een update over alles wat met Van Slag te maken heeft!We zijn alweer een heel eind in de richting van het moment dat Zaagmans dit seizoen doormidden zal moeten zagen. Het voelt een beetje hetzelfde als 23 worden. Niet helemaal jong en onbezonnen meer in de bestuurstijd, we denken inmiddels zo ongeveer te weten waar we mee bezig zijn, maar we zijn ook zeker nog niet oud(-bestuur). Ronde 3 is van oudsher het moment dat poules gelijkwaardig verdeeld en teams op elkaar ingespeeld raken. Het enige wat steeds meer teams niet binnen korte tijd klaargespeeld krijgen, is de vierde set in het sportcafé. En daar word ik natuurlijk alleen maar gelukkig van!Kleine vermelding voor mijn 3 hoogtepunten van de afgelopen ronde. Ten eerste het FeCofeest. Fantastisch dat er zoveel teams in outfit present waren. Een typisch Van Slagfeest. Al weet niet iedereen er het zijne meer van… Daarnaast natuurlijk Jumpsquare. Okee, als oud-turnmeisje was ik misschien wat overenthousiast al van tevoren, maar ik heb dat uur mijn mondhoeken niet meer naar beneden gekregen - en daarmee was ik zeker niet de enige. Waar grote kinderen weer kleintjes worden. En tot slot, vorige week, het eieren koppen tijdens de prijsuitreiking van de Crazy 33. De vraag is of dat een hoogtepunt of een dieptepunt was, maar in het Latijn gebruiken ze voor hoog en diep hetzelfde woord dus ik kwam tot de conclusie dat ik dat mooi in het midden kon laten.Maar goed, de vraag is natuurlijk waar we nou precies mee bezig zijn. “Want eerlijk is eerlijk, een teamcoördinator heeft door het jaar heen toch niets te doen?” Zoals Koning Joep in de vorige column heeft aangekondigd, zijn we onder andere bezig met de voorbereidingen op de Halfjaarlijkse ALV. Hier zullen vragen bediscussieerd worden als: ‘wat moeten de regels zijn omtrent dubbelspelen?’, ‘is het rechtvaardig dat commissieleden de volle mep betalen op hun eigen activiteit?’, ‘is het wenselijk en mogelijk een extra poule te maken om de lange wachtlijst korter te krijgen?’.  Het is belangrijk jullie en onze meningen samen te brengen. Maar dan nog, wat is goed voor Van Slag? Wij zessen kennen de vereniging nu twee tot vier jaar, precies na de grote slachting*. Wat is er voor die tijd gebeurd? Voor het beantwoorden van die vraag heb ik de jaarboeken erop nagelezen. Conclusie? Ooit waren er 600 spelers, maar bleef er niemand borrelen. Vervolgens is het Van Slag ontstaan zoals we nu kennen - en in al die jaren geen steek veranderd. Gezelligheid staat voorop, maar het gaat er fanatiek aan toe. Geen jaar is voorbij gegaan waarin de bestuursvisie niet was: professionaliseren achter de schermen, maar het vrijblijvende karakter behouden. We moeten oppassen dat we geen ‘ballenvereninging’ worden of één die verandermanagement hanteert, maar we moeten durven gaan voor waar Van Slag voor staat, ook al is het niet hetzelfde als wat we deden. Typerend is de eeuwige twijfel tussen meer en minder, tussen vereniging en uit de kluiten gewassen vriendengroep. Zo lang die twijfel blijft bestaan, zo lang ‘niets moet, alles mag’ nog maar het motto wordt bevonden door het merendeel, kunnen we met gerust hart biertjes blijven drinken.Als afsluiter zou ik graag nog mijn top 3 beste teamnamen van de afgelopen zoveel jaar met jullie willen delen. Nummer 3 kennen we misschien nog wel: In ’t net, lekker dubbelzinnig, jezelf niet te serieus nemen. Kan ik waarderen. Op 2 zet ik Beter in sjoelen, zelfkennis met een knipoog. De ultieme winnaar? Ramme Dan.Liefs, Mirte*Veel Van Slaggers moesten vertrekken omdat er teveel afgestudeerden lid waren.