Vanuit het bestuur #33.3

Hee helden van Van Slag!Yes, column 33.3 na ronde 3, chef getalautist is gelukkig. Deze keer dus van mij, Mirte, een update over alles wat met Van Slag te maken heeft!We zijn alweer een heel eind in de richting van het moment dat Zaagmans dit seizoen doormidden zal moeten zagen. Het voelt een beetje hetzelfde als 23 worden. Niet helemaal jong en onbezonnen meer in de bestuurstijd, we denken inmiddels zo ongeveer te weten waar we mee bezig zijn, maar we zijn ook zeker nog niet oud(-bestuur). Ronde 3 is van oudsher het moment dat poules gelijkwaardig verdeeld en teams op elkaar ingespeeld raken. Het enige wat steeds meer teams niet binnen korte tijd klaargespeeld krijgen, is de vierde set in het sportcafé. En daar word ik natuurlijk alleen maar gelukkig van!Kleine vermelding voor mijn 3 hoogtepunten van de afgelopen ronde. Ten eerste het FeCofeest. Fantastisch dat er zoveel teams in outfit present waren. Een typisch Van Slagfeest. Al weet niet iedereen er het zijne meer van… Daarnaast natuurlijk Jumpsquare. Okee, als oud-turnmeisje was ik misschien wat overenthousiast al van tevoren, maar ik heb dat uur mijn mondhoeken niet meer naar beneden gekregen - en daarmee was ik zeker niet de enige. Waar grote kinderen weer kleintjes worden. En tot slot, vorige week, het eieren koppen tijdens de prijsuitreiking van de Crazy 33. De vraag is of dat een hoogtepunt of een dieptepunt was, maar in het Latijn gebruiken ze voor hoog en diep hetzelfde woord dus ik kwam tot de conclusie dat ik dat mooi in het midden kon laten.Maar goed, de vraag is natuurlijk waar we nou precies mee bezig zijn. “Want eerlijk is eerlijk, een teamcoördinator heeft door het jaar heen toch niets te doen?” Zoals Koning Joep in de vorige column heeft aangekondigd, zijn we onder andere bezig met de voorbereidingen op de Halfjaarlijkse ALV. Hier zullen vragen bediscussieerd worden als: ‘wat moeten de regels zijn omtrent dubbelspelen?’, ‘is het rechtvaardig dat commissieleden de volle mep betalen op hun eigen activiteit?’, ‘is het wenselijk en mogelijk een extra poule te maken om de lange wachtlijst korter te krijgen?’.  Het is belangrijk jullie en onze meningen samen te brengen. Maar dan nog, wat is goed voor Van Slag? Wij zessen kennen de vereniging nu twee tot vier jaar, precies na de grote slachting*. Wat is er voor die tijd gebeurd? Voor het beantwoorden van die vraag heb ik de jaarboeken erop nagelezen. Conclusie? Ooit waren er 600 spelers, maar bleef er niemand borrelen. Vervolgens is het Van Slag ontstaan zoals we nu kennen - en in al die jaren geen steek veranderd. Gezelligheid staat voorop, maar het gaat er fanatiek aan toe. Geen jaar is voorbij gegaan waarin de bestuursvisie niet was: professionaliseren achter de schermen, maar het vrijblijvende karakter behouden. We moeten oppassen dat we geen ‘ballenvereninging’ worden of één die verandermanagement hanteert, maar we moeten durven gaan voor waar Van Slag voor staat, ook al is het niet hetzelfde als wat we deden. Typerend is de eeuwige twijfel tussen meer en minder, tussen vereniging en uit de kluiten gewassen vriendengroep. Zo lang die twijfel blijft bestaan, zo lang ‘niets moet, alles mag’ nog maar het motto wordt bevonden door het merendeel, kunnen we met gerust hart biertjes blijven drinken.Als afsluiter zou ik graag nog mijn top 3 beste teamnamen van de afgelopen zoveel jaar met jullie willen delen. Nummer 3 kennen we misschien nog wel: In ’t net, lekker dubbelzinnig, jezelf niet te serieus nemen. Kan ik waarderen. Op 2 zet ik Beter in sjoelen, zelfkennis met een knipoog. De ultieme winnaar? Ramme Dan.Liefs, Mirte*Veel Van Slaggers moesten vertrekken omdat er teveel afgestudeerden lid waren.

Vanuit het bestuur #33.2

Beste van Slaggers, Kort na die van Sietse-Jelle is het aan mij, Joep, penningmeester van Van Slag, de eer om de bestuurscolumn te schrijven. Na 2 mooie speelronden en 2 mooie maanden als penningmeester van Van Slag verschijnt er nog steeds, elke keer dat ik de vrolijke snoetjes van menig Van Slagger zie op de dinsdagavond, een glimlach op mijn gezicht.  Het is dan ook voor mij ook het mooiste wat er is, wetende dat wat je achter de schermen uitvoert dit effect oplevert.  Maar wat vindt er dan allemaal plaats achter de schermen? Onder andere zijn we met zijn alle erg druk met het voorbereiden van de HALV. Vanuit vorige besturen is vaak aangeven dat, omdat we maar twee ALV’s hebben, ze erg lang duren en waardoor vaak de laatste agendapuntjes in het gedrang komen. Dit jaar willen we deze vicieuze cirkel doorbreken met het organiseren van de eerste HALV. Naast dit zijn we, omdat wij onze relaties met andere studentensportverenigingen als zeer belangrijk achten, druk bezig geweest de Constitutieborrels van deze verenigingen te bezoeken. Hier ontstaan naast vriendschappen ook fantastische ideeën. We zouden graag een gemeenschappelijk toernooi willen opzetten met de grote studentensportverenigingen die ook op Olympos aanwezig zijn en waar ook veel van onze leden bij zijn aangesloten. Tot nu toe staat het in de kinderschoenen maar is er vanuit deze verenigingen wel een aanzienlijke interesse getoond. Intussen hebben we het eerste bestuursweekend erop zitten, dit was een ervaring die veel bonding op heeft geleverd.  Na een geslaagde ranking van het bestuur waar opvallende en verassende resultaten uitkwamen, 2 avondjes zuipen die zodanig verliepen dat we zowel het stappen en de sportieve activiteit niet meer konden uitvoeren, heeft vooral het toilet in Westervoort een behoorlijk zwaar weekend gehad. Natuurlijk zijn er dit jaar ook wat meer zichtbare aanpassingen geweest, zoals de zaaldienst. Het is iets wat wij erg belangrijk vinden, alleen is helaas de tijdswinst nog niet echt zichtbaar later op de avond. Ik merk persoonlijk wel de teams die om 6 uur spelen het als fijn ervaren dat, als ze er om kwart voor 6 zijn, ze rustig kunnen inspelen en zichzelf klaar kunnen stomen voor de wedstrijd. We gaan er als bestuur voor zorgen dat dit er langzaam in slijt bij de teams om te zorgen dat dit niet verwaterd. Ondanks dat het soms wat onhandig loopt *kuch* eerste fecofeest, heb ik het gevoel dat we met de groep die er nu staat ook deze zaak weer tot een goed einde kunnen brengen. Groet,  Joep

Vanuit het bestuur #33.1

Hoi Van Slaggers!  Na een zomer vol vergaderen, weekendjes weg, zeilen en jammer genoeg een aanzienlijke hoeveelheid regen zijn we eindelijk los. Nu de eerste speelronde op de stoep staat, gaat voor alle teams het jaar echt van start. Na een fantastische intro-avond en -weekend gaan we met een groep enthousiaste sjaers het nieuwe jaar in. Dat de gezelligheid hoogtij dagen viert binnen Van Slag is wel te zien aan het aantal herinschrijvers die ook dit jaar weer van de partij zijn. Ook wordt er op de dinsdagen weer lustig op los geslagen en geproost. Ik heb zin om mijn kont eraf te lachen dit jaar en ben trots voorzitter van het 33e bestuur te mogen zijn van deze levendige bende!33 is wel een getal om even bij stil te staan. Als we de numerologie mogen geloven staat 33 voor het klaar staan voor anderen en je eigen wensen ondergeschikt maken aan het groepsbelang. Nu zijn we niet echt aanhangers van enige vorm van zweverigheid, maar dit konden we toch echt niet negeren. Als we de sterren mogen geloven is het 33e bestuur is dit jaar van de partij en staat het tot uw dienst, constant balancerend tussen de feestjes tot in de laatste uren en de broodnodige bestuurstaken. Je zou kunnen zeggen dat we constant op zoek zijn naar de perfecte balans. Vandaar ook onze bestuursnaam “Uit Balans”. Een blijvende herinnering aan het streven naar evenwicht. Daarnaast dachten we dat het ook een toepasselijke ondertitel zou worden onder menig foto die volgend jaar genomen gaat worden. Wanneer je mij van tevoren had verteld dat ik mijn bestuursgenootjes na twee maanden al zo goed zou kennen had ik je misschien raar aangekeken, maar nu lijkt het alsof we altijd al als groep hebben gefungeerd. Samen met Suzanne “tikpoes” Clement, Joep “weet je wat het is” van de Sanden, Jeroen “vieze P” Meulenbrugge, Mirte “PANIEK!” Stavenga en Dorien “Wasmaschien” Bakker vormen we een bont gezelschap. Als we de balans opmaken zijn alle uitersten te vinden in deze club fanatiekelingen. Iets wat tijdens ons eerste bestuursweekendje wel naar vor en kwam toen “never have I ever” menig aanwezige een slok van zijn versnapering heeft doen nemen. Zo kwam ik achter hobby’s waar ik het bestaan niet van wist. Het verstoppen van salami’s is iets wat Suus in haar dagelijks leven graag doet. Do spendeert haar tijd graag aan het niet gebruiken van Excel (o.d.z. “WHAA, het heeft allemaal van die vakjes enzo”). Joep houdt een extensief receptenboekje bij met kopieën van gerechten uit de Libelle, Margriet en Aldi folder. Jeroen staat bij mij nu ook beter bekend als de gouddelver #goldstrike. En Mirt is als teamcoördinator heel gehaaid in het “behouden” van de spelbalans. Ook op inhoudelijk vlak hebben we al lekker aan de weg kunnen timmeren. De teamindeling is bijna helemaal rond, hetzelfde geldt voor de commissies voor aankomend jaar. Daarvoor is dit jaar de AcCie een nieuwe commissie die onder andere de cyclingdinners en pooltoernooien op zich zal nemen. Tevens zijn we druk bezig met de speeltijden en zalen van Olympos. Zo kunnen we dit jaar vanaf half zes de zaal in! Zoals jullie misschien tijdens de indelingstoernooien hebben kunnen zien zijn we in gesprek met Sportal voor een mogelijk samenwerking. Een lang verhaal kort: er is veel te doen komend jaar en misschien nog belangrijker er is veel gezelligheid te vieren. Ik heb er zin in om er tegen aan te gaan dit jaar. “To keep your balance, you have to keep moving!” Tot op het veld of aan de bar, in of uit balans, Sietse-Jelle

Vanuit het Bestuur #7

Vanuit het Bestuur #7Van ons alle zes een laatste woord aan jullie! XIris:Leden die stiekem biertjes mee sneaken in de zaal. Mexxend de avond volhouden. De nieuw geïntroduceerde halve liter challenge. Iedereen proberen te enthousiasmeren voor het opzetten van de netten. De vlag ophangen waar ik zelfs na een jaar nog 5 cm te klein voor ben. Tess met 'Stupid', waar niemand de tekst van kent, maar toch probeert mee te zingen met het couplet. Ik geniet, van jullie, van de vereniging en van het leukste bestuur wat ik had kunnen wensen. Ja, tuurlijk ga ik het missen. Maar we gaan volgend jaar gewoon weer verder met genieten. Lieve leden, lief bestuur, jullie zijn toppertjes! Bedankt dat ik dit jaar jullie voorzitster heb mogen zijn!Anna:Van Slag. Een van de betere keuzes die ik drie jaar geleden heb gemaakt. Ik ben ontzettend blij dat ik bij deze vereniging zoveel lieve mensen heb leren kennen en zoveel leuke momenten heb meegemaakt. En wat kan dit nog beter maken dan een bestuursjaar met de leukste en liefste bestuursgenootjes die ik me kan wensen. Afgelopen jaar is een jaar wat ik absoluut niet had willen missen en waar ik ontzettend veel heb geleerd (en gedronken). Jullie zullen wel denken: wat een verhaal vol geslijm en clichés, maar ik kan verzekeren dat niets minder waar is. De vereniging is voorlopig nog niet van me af, op naar mijn vierde jaar!Judith:En dat was het dan alweer... De laatste dinsdag is geweest, de laatste keer dat wij in ons bestuursshirt hebben mogen rond hobbelen. Zo’n gek besef dat dit zo goed als het einde is van ons bestuursjaar. De overdrachten zijn gaande, een nieuw bestuur staat vol enthousiasme voor jullie klaar. Maar wat was het een ongelooflijk top jaar met zoveel toffe momenten! Alle activiteiten, onze vergaderingen, de dinsdagavonden die altijd een feestje zijn. Genoten van mijn lieve bestuursgenootjes -trots op het 32e!-, en uiteraard van jullie! Heerlijk om iedereen zo te zien genieten op de dinsdagavonden bij Van Slag, bedankt lieve Van Slaggers, fijne vakantie en tot in september!Inge:Lieve Van Slaggers, wat was het een ontzettend mooi jaar! Vaak is me de vraag gesteld hoe ik dit jaar heb beleefd… Om het in een woord samen te vatten: rollercoaster. Vorig jaar mei zijn we deze rollercoaster ingestapt om vervolgens op volle snelheid het jaar te hebben mogen beleven, inclusief bestuursvergaderingen, commissievergaderingen, cobo’s, Van Slag activiteiten, en vooral veel gezelligheid! Inmiddels naderen we de finish en begint de rollercoaster steeds langzamer te gaan en tot stilstand te komen. Afrondende taken, overdrachtsdag en -borrel staan op de planning en dan komt het tot een einde. Heel Van Slag en lieve bestuursgenootjes, ontzettend bedankt, ik heb genoten!Vincent:De laatste akkoorden worden gespeeld, de eindborrel is geweest. Het feit dat twee biertjes adten voor mij een laatste plaats opleverde laat twee dingen zien. Ten eerste ben ik dit jaar acht jaar ouder geworden en nog belangrijker;  de meiden hebben als een trein leren drinken. Een vol jaar, vol toffe activiteiten en ontmoetingen. De commissies hebben mijn hartje met trots laten overstromen bij het organiseren van de evenementen. Ik wens het nieuwe bestuur alle kracht en succes toe als ik weer lekker kan gaan escaleren. Jullie gaan mij volgend jaar geheid weer op de gekste plekken zien powernappen. Dikke lik aan je oor!Ellen:Daar zit ik dan op mijn fietsje, voor de laatste keer op weg naar Olympos, op naar de laatste avond om ons bestuursjaar samen met jullie af te sluiten. Ik kijk terug op een onvergetelijk jaar, een jaar van fanatiek volleybal, hier en daar een biertje of zelfs een heel kannetje adten, dansen op de bar, losgaan in De Vrienden en nog zoveel meer. Zo trots als een pauw heb ik de award “pechvogel van het jaar” ontvangen, maar eigenlijk vind ik dat ik juist een geluksvogel ben als bestuur van zo’n leuke vereniging! Lief bestuur, zonder jullie was het niet gelukt, ik ben enorm trots op jullie! Lieve Van Slaggers, ik had me geen leukere vereniging kunnen wensen: bedankt voor al jullie enthousiasme en gezelligheid, dat heeft alles zoveel leuker gemaakt. Ik heb intens genoten! Zoals het liedje zegt: afscheid nemen bestaat niet, ik zie jullie op de DAV’s en anders gaan we er samen met ons nieuwe bestuur een super tof nieuw seizoen van maken!

Vanuit het Bestuur #6

En daar is ie dan, de zesde ‘Vanuit het Bestuur’ column! Aan mij de eer. Als secretaris en verantwoordelijke voor onder andere alle nieuwsbrieven wilde ik graag dit rijtje eindigen (overigens, niet getreurd er komt zeker nog een column aan). Jullie hebben inmiddels al aardig wat gelezen over wat wij zoal uitspoken in dit bestuursjaar. Zo nam Iris jullie mee naar onze allereerste activiteit als bestuur. Zij nam jullie mee op ons groen-overgoten-bootje over de grachten van Utrecht tijdens de UITweek. Ja ja, daar begon het grote feest. Inge deelde onze eerste ervaring met een constitutieborrel (“wat gebeurt hier......?!”), én vertelde wat over de voorbereidingen van onze allereerste ALV. Ja de ALV, waarna Ellen dus in de derde column beschreef hoe op die eerste ALV onze hamer kwijt raakte, oef, dat was wel een momentje. Eigenlijk kan het niemand ontgaan zijn wat dat heeft betekend: hét escalatie-alfabet. Vincent liet jullie perfect meemaken hoe een brakke woensdagochtend als bestuurslid eruit ziet, iedere dag dingen voor de vereniging doen: welcome to our life. En toen kwam Anna, en Anna vertelde over ons pareltje van dit jaar: de allereerste constitutieborrel van Van Slag ooit! Dit is er één voor in de boeken kunnen we wel zeggen. Maar nu? Nu zijn we onder andere bezig met het kiezen van onze opvolgers. De brieven zijn binnen, de gesprekjes zijn gestart, en dan begint het hele denkwerk. Leuk, maar daarnaast ook ontzettend lastig, dat kunnen we wel alvast zeggen. Het is gek om naar het einde toe te werken. Zo voelt dat althans, want eigenlijk hebben we nog een aardig stukkie te gaan. Veel leuke activiteiten en dinsdagavonden nog voor de boeg (jaaaaaa fijn!). Er is al zoveel gebeurd dit jaar, we hebben de vereniging beter leren kennen, jullie verder leren kennen, we hebben andere SSV’s leren kennen, we hebben elkaar goed leren kennen. Ik vind het allemaal helemaal leuk en ben meer dan blij dat ik deze kans heb gekregen!Maar, toch gek. Nu nog iedere dag de Van Slag mailbox checken, in de weer zijn met mailtjes, soms rustig, af en toe druk. Maar straks? Alleen m’n eigen mail nog. Na een paar minuutjes ben ik daar wel weer klaar mee. En de bestuursapp, nog zo’n dingetje. Hoeveel berichten daar wel niet in zijn gedropt, dagelijks, daar is een behoorlijk boekwerk over te drukken. Maar, laten we zeggen: gelukkig hebben we onze YOLO-app nog. De maandagavond, geen vergaderingen meer. Slik. Euhhh tijd voor een chill avondje dus? Eindelijk wat beter gebruik gaan maken van m’n netflix account dan maar. Ons bestuursshirt en -vest, de kast in. Voor tja, een soort van voorgoed wel. Altijd als ik m’n shirt aan heb, krijg ik toch even zo’n geluksmomentje. Een beetje zo’n momentje van trots zijn op Van Slag en alle leuke mensen en alle leuke dingen die hier gebeuren (please volgend bestuur, zorg dat er een CoBo komt, dan kunnen we toch weer eventjes shinen in onze shirtjes).  Goed, en verder? Aankomend weekend is bestuursweekend 2.0! Na Antwerpen wordt het nu een reisje naar bestemming nog onbekend. Anna en Ellen hebben de hele reutemeteut georganiseerd en hebben ons een behoorlijk gekke paklijst toegestuurd (vraag ons komende dinsdag vooral eventjes wat we allemaal moesten meenemen). Ik heb al helemaal zin in dit weekendje met deze vijf lieve, leuke en vooral ook gekke toppertjes.En dan ga ik deze ‘Vanuit het Bestuur’ afsluiten. Dus lieve Van Slaggers, geniet nog even van de tien laatste wedstrijden van dit seizoen, ga lekker mee met het weekendje weg, doe mee met Van Gras en tussendoor ook nog met het tweede pooltoernooi, kom naar het laatste feest, maar vooral ook eerst naar het BallStars toernooi, het Studentensport Sneakergala wordt ook sowieso leuk, en ehmm... Vooral lekker genieten op die dinsdagavond!Liefs Judith