Vanuit het bestuur #36.1

Lieve Van Slaggers,Na een week vol vlogs van ons bij deze dan ook onze eerste bestuursblog! Waar jullie de afgelopen week een kijkje in ons dagelijks leven hebben gekregen, wordt dit een inkijkje in ons leven van de afgelopen maanden. We beginnen dus niet met een individuele blog, maar eentje vanuit ons allemaal!Toen wij solliciteerden voor het 36e bestuur van Van Slag, wisten wij natuurlijk allemaal waar we aan begonnen. Dit zou vanwege corona geen normaal verenigingsjaar worden. Op het moment van de sollicitaties zat alles nog op slot en mochten we nog niet eens volleyballen. Ook was het voor ons allang duidelijk dat het virus in september niet op magische wijze weg zou zijn. Toch ging het land vanaf juni langzaam weer open en kregen ook wij natuurlijk weer stiekeme hoop. Zo konden we, met de nodige maatregelen, wel gewoon de DAV’s organiseren gedurende de zomer en mochten we ook weer volleyballen in de zaal! Het virus was in september inderdaad niet weg, maar toch lukte het om zowel een groot introductietoernooi als de indelingstoernooien te organiseren. Hier ondervonden we dat onze rol toch iets serieuzer zou worden dan die van afgelopen besturen. Politieagentje spelen op de dinsdagavond stond nou niet per se in onze functieomschrijving, maar gelukkig waren jullie allemaal vooral vol begrip en vooral erg blij dat we gewoon weer konden volleyballen. Daarnaast scheelde het dat die oranje hesjes toch niet zó lelijk stonden als vooraf gedacht (al zijn de meningen daarover verdeeld).Aan het begin van de speelrondes stonden wij er dan ook nog steeds erg positief in. We waren naast al het regelwerk rondom de ALV ook nog heel erg druk met het maken van coronaprotocollen en bedenken van alternatieven voor activiteiten. Het was lastig dat het beleid rondom sporten en activiteiten steeds veranderde en we hebben hierdoor vaak op de dinsdag zelf nog ontzettend veel moeten regelen en aanpassen (door jullie misschien te merken aan alle last-minute appjes in de teamcaptains app, sorry daarvoor ;) ). Toch leek veel nog wel te kunnen, al dan niet in een aangepaste vorm. Dit alles gaf ons heel veel motivatie en wij zaten boordevol plannen en ideeën om jullie toch nog een fantastisch Van Slag jaar te bieden.Toen plotseling de maatregelen echt flink aangescherpt werden en volleyballen en fysieke activiteiten niet meer leken te kunnen, was dit dan ook voor ons een flinke domper. Maar, na een momentje balen, gingen wij weer verder volgens het motto dat ons bestuursjaar tot nu toe toch wel kenmerkt: niet kijken naar wat er allemaal níet meer kan, maar juist naar wat wél mogelijk is. Dit betekent veel schakelen en leren omgaan met tegenslagen, maar ook ruimte voor creativiteit en omdenken! We hopen nu dat we jullie de komende tijd nog wel iets van sportiviteit kunnen aanbieden, maar als dat straks ook niet meer mag, verzinnen we daar ook wel weer iets op! We zijn ook ontzettend blij met onze commissies, die tot nu toe al ruimschoots hun flexibiliteit en creativiteit hebben getoond en dit alleen maar meer zullen moeten doen de komende tijd.Wij hopen natuurlijk dat we jullie snel weer fysiek kunnen (blijven) zien en zijn vastbesloten van dit jaar alsnog een succes te maken (#suc36!). Hiervoor horen we natuurlijk ook graag jullie input en creatieve ideeën, dus schroom niet om ons hiervoor te benaderen. Het belangrijkste is dat we jullie toch allemaal nog een beetje Van Slag mee kunnen geven in deze tijden, ook zonder volleybal. Blijf allemaal gezond en tot snel!Heel veel liefs,Het 36e

Vanuit het bestuur #35.6

Lieve Van Slaggers,Een keer knipperen met je ogen en het jaar zit er alweer op! Niet helemaal zoals ik had verwacht maar wel super blij dat ik dit jaar activiteitencoördinator heb mogen zijn van Van Slag. De zomervakantie is inmiddels begonnen maar het voelt net alsof ik al 2 maanden zomervakantie heb gehad en ik nu weer begin met alles. In de quarantaine stonden alle activiteiten stil en had ik ineens zeeën van tijd, maar nu begint alles langzamerhand weer op te starten. Het afspreken met vrienden, een drankje doen op het terras of weer een Van Slag borrel, wat heb ik dat gemist!!Ik had stiekem wel een beetje tranen in mijn ogen toen we het benefiettoernooi moesten afgelasten halverwege maart. Het was de eerste grote activiteit die niet doorging waar al zoveel voorbereiding in zat. Ook alle andere activiteiten die daarna kwamen, gingen met heel veel pijn in mijn hart niet door. Het deed me een beetje denken aan onze eerste najaars ALV in oktober waarbij ik de jaaragenda zou gaan presenteren. Zoals bij elke ALV was er natuurlijk veel te weinig tijd en tijdens de ALV gebaarde Eli duidelijk naar mij dat je jaaragenda bespreken van tafel werd geveegd. Zo voelde het nu ook een beetje nu de helft van de activiteiten gecanceld werden. Een dik kruis door de tweede helft van de jaaragenda.Maar goed, even gebaald maar andere dingen achter de schermen gaan nog wel door. Nog steeds elke week vergaderen d.m.v. videobellen. Werkt echt top: iedereen wil tegelijk praten, trage internetverbinding, mensen die opeens veel later lachen om je grap waardoor je denkt dat niemand het grappig vindt… Door die vergaderingen leefde Van Slag nog steeds voor mij dus dat vond ik wel heel fijn. We moesten ook een nieuw bestuur samen gaan stellen. Voor mijn gevoel zitten we nog halverwege ons bestuursjaar maar helaas zit het er toch alweer bijna op en mogen we onze taken overdragen aan onze opvolgers.Ik kijk vooral met een heel goed gevoel terug op dit jaar en alles wat we wél hebben georganiseerd met z'n allen. Ik ben zeker trots op alle commissies en mijn bestuur! Ook genoten van die extra ALV's (nieuwe recordhouders aantal ALV's yes!). Niet dat iemand door had dat ik aanwezig was bij de online ALV. Ik kreeg een appje na de ALV met: 'oh ik was vergeten dat jij er ook was totdat je Trees ging voorstellen' (thanks Elin).Voor nu nog genieten van de laatste activiteiten in de zomer en hopen dat we alles dubbel en dwars kunnen inhalen volgend jaar! Ik ga in ieder geval overal bij zijn, jullie ook?! Fijne vakantie!Liefs, Suus. 

Vanuit het bestuur #35.5

Lieve Van Slaggers,Ik zal maar meteen met de deur in huis vallen; ik mis Van Slag. Ik mis de dinsdagavonden, ik mis de activiteiten, ik mis de trainingen. Ik mis het allemaal, van het prachtige volleybal in de A, tot het enthousiasme en de pure strijdlust in de H. Van een biertje te veel op de dinsdagavond, tot samen brak strijden op de training een dag later. Van chaotische weekendjes weg tot maatschappelijk verantwoorde benefiettoernooien. Maar bovenal mis ik jullie stiekem het allermeest.Ik weet dat het niet de vrolijkste noot is om mee te beginnen, maar ik zou liegen als ik zou zeggen dat dit niet het overheersende sentiment van de laatste maanden is geweest. De samenleving staat stil, en helaas heeft Van Slag zich niet aan de malaise kunnen onttrekken. Toch kan ik een kleine glimlach niet onderdrukken als ik terugdenk aan de corona-vrije maanden waar we van hebben mogen genieten. Vrijwel exact een jaar geleden werden wij gebeld met de heugelijke mededeling dat wij het 35e bestuur van Van Slag mochten gaan vormen. Een enorme eer en een mooie uitdaging, met het samenvallen van een lustrumjaar én de uitbreiding van de vereniging. Dat niet alles in zo’n jaar altijd vlekkeloos kan verlopen bleek al op de eerste avond dat wij elkaar als bestuur spraken. Er was nog zo gezegd ‘hou nog even geheim dat jullie gekozen zijn’. Helaas werden wij binnen een half uur al gespot door een Van Slagger (thanks Dorien). Het was voor ons de start van een prachtig jaar. Een jaar waarin we een lustrum mochten vieren met alle bijbehorende activiteiten, een jaar waarin er nog meer mensen op de dinsdagavond van het volleybal en de sfeer konden genieten, een jaar waarin de trainingen zo mogelijk nog populairder waren dan het jaar ervoor. Een jaar dat eigenlijk voorbij vloog, totdat het met piepende remmen tot stilstand kwam. Het voelt gek om, na een gevoelsmatig incompleet bestuursjaar, al aan de vooravond te staan van de overdracht. Enkele dagen geleden hebben wij het 36e kandidaatsbestuur aan jullie mogen voorstellen, en we hebben er alle vertrouwen in dat deze 6 toppers er een fantastisch jaar van gaan maken! (Suczessendertig!)Toch ligt er mogelijk nog wat in het verschiet. De maatregelen zijn aan het versoepelen, het weer wordt met de week beter, en de buitensport mag langzaam maar zeker weer starten. Het wijst voor ons naar een prachtige kans om het jaar hoopvol en positief af te sluiten: Beachvolleyballen! Achter de schermen wordt er het nodige geregeld om ervoor te zorgen dat we tijdens de komende maanden nog een beetje kunnen sporten. Hoewel mijn conditie weg is, en ik mijn balgevoel vermoedelijk ergens in maart heb laten liggen, kan ik niet wachten om weer het veld/zand op te stappen, en jullie weer te zien. Blijf allemaal gezond, en tot de volgende!Liefs, Willem

Bestuur zoekt Bestuur (Laatste dag om te solliciteren!)

LAATSTE DAG!Lieve van Slaggers,Lijkt het jou leuk om volgend jaar een bestuursjaar bij Van Slag te doen? Toevallig zijn we op zoek naar een 36e bestuur!! Lijkt het jou leuk om in contact te staan met veel leden, andere verenigingen en vooral ook heel veel plezier te maken? Dan is een bestuursfunctie echt wat voor jou. Ook is het dé mogelijkheid om veel persoonlijk en zakelijk te leren!! Hier is alle informatie over elke bestuursfunctie te vinden. Daarnaast mag je altijd ons een berichtje sturen en dan beantwoorden we je vraag met liefde. Je kan tot donderdag 30 april 23:59 solliciteren door een mail te sturen naar secretaris@vanslag.net! #35zoekt36Liefs,Elisabeth, Sjoerd, Mart, Willem, Julia en Suzanne

Vanuit het bestuur #35.4

Lieve Van Slaggers,We zijn alweer over de helft van het seizoen 2019-2020. Jeetje, wat vliegt de tijd voorbij. De D.A.V. avonden met zomerse temperaturen lijken nog maar een paar maanden geleden. Terwijl dat ondertussen al meer dan een half jaar geleden is! Dat de tijd snel gaat, is eigenlijk alleen maar een goed teken, want dat gebeurt als je het leuk hebt! Toch toont dat we deze maand al gaan starten met de zoektocht naar onze opvolgers,  wel weer aan dat ook dit bestuursjaar niet oneindig is. Dat is jammer, maar ik  heb er ook zin in om te zien welke leden zich net zo enthousiast  willen inzetten voor de vereniging als wij dit jaar doen!.Want wat is het leuk om bestuur te zijn van deze geweldige vereniging. Op maandagavonden zitten we met het bestuur samen om allerlei zaken te bespreken die gaan over verbetering en bestendiging   binnen de vereniging. Dit klinkt misschien heel serieus, maar onze grappenmaker Suus weet het altijd wel weer luchtig te houden en na de vergadering sluiten we vaak nog af met een biertje en een kaartspel. Op dinsdagavonden kan ik echt genieten van de spannende wedstrijden en het enthousiasme van alle teams die te herkennen zijn aan de vele diverse teamshirts. En op de andere dagen van de week zijn er natuurlijk nog verschillende (bestuursgerelateerde) activiteiten.Zo hebben we de afgelopen weken weer een paar constitutieborrels (cobo’s) gehad en moeten we de komende weken wat tegenprestaties leveren van onze eigen cobo. Want ook al was onze cobo heel erg gezellig (weet je nog, Eli?); er zijn toch wel wat producten (waaronder ikzelf) langs de bewaking naar buiten geloodst. Maar als die tegenprestaties het koken van een uitgebreid diner voor het 34e bestuur en een potje basketballen met USBF zijn, is dat alleen maar leuk. Verder zijn we de afgelopen maand ook nog met bijna 60 Van Slaggers naar Frankfurt gelift. Zo’n dag is eigenlijk een emotionele rollercoaster: om half 9 ’s ochtends sta je in de vrieskou, met nog 4 andere duo’s, 1,5 uur lang op dezelfde plek en vraag je jezelf af “Waarom deed ik dit ook alweer?”  Het andere moment ben je net uit de ene lift gestapt, houd je het bordje met ‘Frankfurt’ omhoog voor de eerste de beste auto (met superveel beenruimte!!) en zegt de chauffeur: “Stap maar in! Ik rij erlangs.” Verder was er aan het begin van deze maand ook nog een oerhollandse SjaarsCie activiteit (waar je als bestuur ook aanwezig mag zijn; nog één van de voordelen van bestuur zijn). Het was een geslaagde avond en precies hoe een SjaarsCie activiteit bedoeld is: (nieuwe) mensen beter leren kennen. Zo kom je er bij 30 seconds bijvoorbeeld achter dat je veel beter op een eerstejaars bent ingespeeld dan op je beste vrienden van thuis. Ook  mijn lenigheid heb ik hier beter leren kennen. Bij twister heb ik me namelijk in allerlei bochten gewrongen, waarvan ik eerst dacht dat het niet zou lukken. Alles voor de winst natuurlijk en uiteindelijk ging ons team ‘Edammer’ met de overheerlijke stroopwafels naar huis.Om naast deze bestuurstaken ook nog 28 uur per week te werken, is soms wat hectisch. Gelukkig krijg ik van beide  ook veel energie. Ik werk met veel plezier bij het UMCU en veel bestuurstaken zie ik juist als ontspanning.Nu met de coronamaatregelen van het kabinet is het voor ons als bestuur wat rustiger. Zo kunnen we jammer genoeg 3 dinsdagavonden niet volleyballen (hopelijk blijft het daar bij) en is het benefiettoernooi waar de LustrumCie zo hard aan gewerkt heeft afgelast. Dit zijn natuurlijk de mindere momenten in je bestuursjaar, maar we zijn hard aan het nadenken hoe we het verenigingsleven na de einddatum van de maatregelen weer zo snel en goed mogelijk kunnen oppakken.De eerste helft van het seizoen was voor mij eigenlijk al heel erg geslaagd, maar natuurlijk zal de kers op de taart van dit bestuursjaar zijn om op de laatste ALV te kunnen vertellen dat de Van GrasCie eindelijk verlies heeft gedraaid!Ik hoop dat jullie net zo genieten van dit jaar als ik en hoop jullie op de vele dinsdagavonden en activiteiten, die natuurlijk na de coronacrisis nog gaan komen, te zien! Zodat we het tweede halfjaar naar een nog hoger level kunnen tillen (net zoals we Eli op de foto naar een hoger level tillen)!Groetjes, Mart