Vanuit het Bestuur #7

Vanuit het Bestuur #7Van ons alle zes een laatste woord aan jullie! XIris:Leden die stiekem biertjes mee sneaken in de zaal. Mexxend de avond volhouden. De nieuw geïntroduceerde halve liter challenge. Iedereen proberen te enthousiasmeren voor het opzetten van de netten. De vlag ophangen waar ik zelfs na een jaar nog 5 cm te klein voor ben. Tess met 'Stupid', waar niemand de tekst van kent, maar toch probeert mee te zingen met het couplet. Ik geniet, van jullie, van de vereniging en van het leukste bestuur wat ik had kunnen wensen. Ja, tuurlijk ga ik het missen. Maar we gaan volgend jaar gewoon weer verder met genieten. Lieve leden, lief bestuur, jullie zijn toppertjes! Bedankt dat ik dit jaar jullie voorzitster heb mogen zijn!Anna:Van Slag. Een van de betere keuzes die ik drie jaar geleden heb gemaakt. Ik ben ontzettend blij dat ik bij deze vereniging zoveel lieve mensen heb leren kennen en zoveel leuke momenten heb meegemaakt. En wat kan dit nog beter maken dan een bestuursjaar met de leukste en liefste bestuursgenootjes die ik me kan wensen. Afgelopen jaar is een jaar wat ik absoluut niet had willen missen en waar ik ontzettend veel heb geleerd (en gedronken). Jullie zullen wel denken: wat een verhaal vol geslijm en clichés, maar ik kan verzekeren dat niets minder waar is. De vereniging is voorlopig nog niet van me af, op naar mijn vierde jaar!Judith:En dat was het dan alweer... De laatste dinsdag is geweest, de laatste keer dat wij in ons bestuursshirt hebben mogen rond hobbelen. Zo’n gek besef dat dit zo goed als het einde is van ons bestuursjaar. De overdrachten zijn gaande, een nieuw bestuur staat vol enthousiasme voor jullie klaar. Maar wat was het een ongelooflijk top jaar met zoveel toffe momenten! Alle activiteiten, onze vergaderingen, de dinsdagavonden die altijd een feestje zijn. Genoten van mijn lieve bestuursgenootjes -trots op het 32e!-, en uiteraard van jullie! Heerlijk om iedereen zo te zien genieten op de dinsdagavonden bij Van Slag, bedankt lieve Van Slaggers, fijne vakantie en tot in september!Inge:Lieve Van Slaggers, wat was het een ontzettend mooi jaar! Vaak is me de vraag gesteld hoe ik dit jaar heb beleefd… Om het in een woord samen te vatten: rollercoaster. Vorig jaar mei zijn we deze rollercoaster ingestapt om vervolgens op volle snelheid het jaar te hebben mogen beleven, inclusief bestuursvergaderingen, commissievergaderingen, cobo’s, Van Slag activiteiten, en vooral veel gezelligheid! Inmiddels naderen we de finish en begint de rollercoaster steeds langzamer te gaan en tot stilstand te komen. Afrondende taken, overdrachtsdag en -borrel staan op de planning en dan komt het tot een einde. Heel Van Slag en lieve bestuursgenootjes, ontzettend bedankt, ik heb genoten!Vincent:De laatste akkoorden worden gespeeld, de eindborrel is geweest. Het feit dat twee biertjes adten voor mij een laatste plaats opleverde laat twee dingen zien. Ten eerste ben ik dit jaar acht jaar ouder geworden en nog belangrijker;  de meiden hebben als een trein leren drinken. Een vol jaar, vol toffe activiteiten en ontmoetingen. De commissies hebben mijn hartje met trots laten overstromen bij het organiseren van de evenementen. Ik wens het nieuwe bestuur alle kracht en succes toe als ik weer lekker kan gaan escaleren. Jullie gaan mij volgend jaar geheid weer op de gekste plekken zien powernappen. Dikke lik aan je oor!Ellen:Daar zit ik dan op mijn fietsje, voor de laatste keer op weg naar Olympos, op naar de laatste avond om ons bestuursjaar samen met jullie af te sluiten. Ik kijk terug op een onvergetelijk jaar, een jaar van fanatiek volleybal, hier en daar een biertje of zelfs een heel kannetje adten, dansen op de bar, losgaan in De Vrienden en nog zoveel meer. Zo trots als een pauw heb ik de award “pechvogel van het jaar” ontvangen, maar eigenlijk vind ik dat ik juist een geluksvogel ben als bestuur van zo’n leuke vereniging! Lief bestuur, zonder jullie was het niet gelukt, ik ben enorm trots op jullie! Lieve Van Slaggers, ik had me geen leukere vereniging kunnen wensen: bedankt voor al jullie enthousiasme en gezelligheid, dat heeft alles zoveel leuker gemaakt. Ik heb intens genoten! Zoals het liedje zegt: afscheid nemen bestaat niet, ik zie jullie op de DAV’s en anders gaan we er samen met ons nieuwe bestuur een super tof nieuw seizoen van maken!

Vanuit de RedaCie #7

Mijn jaar als SjaarsGeschreven door Jorim SpiekhoutIk leef nog. Die gedachte verwondert mij enigszins wanneer ik terugkijk op mijn eerste jaar als Van Slagger. Ik heb een heleboel SjaarsCie-avonden en FeCo-feesten op het nippertje overleefd. Ik heb moeten vertrouwen op de kookkunsten van verenigingsgenoten en op de autorijskills van willekeurige mensen richting Leuven. Ik heb onder de druk van ervaren, oudere commissiegenoten een jaarboek moeten bouwen. Ik heb elke dinsdagavond mijn mannetje moeten staan op het veld én in de kantine. Het leven van een Sjaars gaat nou eenmaal niet over rozen…Of toch wel? Want beste lezer, wat was het leuk. Ik heb dit jaar kennis gemaakt met een vereniging die staat voor gezelligheid, vriendschap, tolerantie, bier en volleybal. Niks moet en alles mag. Ik heb ballen geslagen en adtjes gelegd. Ik heb vrienden en vriendinnen gemaakt. Ik heb de teamspirit door mijn lichaam voelen stromen - evenals de grote hoeveelheden gerstenat. Ik heb zoveel mogelijk activiteiten meegepakt en herinneringen gemaakt. Dieptepunten heb ik niet; zelfs de degradatie naar de F werd gevierd (‘best een leuke poule!’). Hoogtepunten zijn er teveel om allemaal op te noemen, maar deze mooie momenten kan ik jullie niet onthouden:- De commissieband versterken door te ontsnappen uit een Escape Room- De geheel onverwachte promotie naar de D ten koste van Boer Zoekt Bal (sorry!)- Die vreemde man die zijn afspraak cancelde om Helen en mij van Maastricht naar Leuven te brengen met het Liftweekend- Tijdens de RedaCie-vergadering elkaars gezichten onder schilderen met glow-verf voor het glow-feest (‘ik wil graag iets zoals Braveheart’)- De cocktailworkshop (‘gelukkig hebben we de foto’s nog…’)- Het ontbijtje op bed van het bestuur (thanks Judith & Iris!)- Het interview met volleybalster Judith Pietersen- De winst van SjaarsCie-avond één- Die dinsdagavond die onverwacht escaleerde (wacht, welke?)Kortom, het was een enerverend jaar. Seizoen ’16-’17 zal voor mij altijd een hele bijzondere betekenis hebben. Met trots kijk ik terug: trots op mijn commissie, trots op mijn team en trots op de vereniging.Ik raad jullie tot slot aan allemaal even een moment voor jezelf te nemen en terug te kijken op afgelopen seizoen. Pak het jaarboek er even bij en laat je gedachten afdwalen naar die ene smash of dat ene biertje (dat misschien net ééntje te veel was). Denk na over de wedstrijden die je hebt gespeeld en de activiteiten die je hebt gedaan. De nieuwe vrienden die je hebt gemaakt en de nieuwe volleybalskills die je hebt ontwikkeld.En bedank hiervoor jezelf en de vereniging met de groene vlag.Want dat is wat wij allen zijn: Van Slag.Ik blijf in ieder geval nog een jaartje.Houdoe!

Vanuit de RedaCie #6

RAG-week gewonnen ontbijtje op bed! Aan mij de eer met jullie onze ‘ontbijt op bed’ ervaring te delen. Even een opfrisser: tijdens de RAG-week (Raise And Give) heeft het bestuur verschillende arrangementen aangeboden, waar Van Slaggers op konden bieden. Zo hebben zij zich dit jaar ingezet voor de goede doelen Plusbus Erop Uit en Stichting Leergeld. Wij als RedaCie zagen dit als een mogelijkheid voor het perfecte commissieuitje: een RedaCie sleepover! Zeg nou eerlijk, iedereen droomt er van om in slaap te vallen met Evan, wakker te worden met Deborah en een nachtje in Jorims bed door te brengen. Het plan was gesmeed en onze lieftallige Judith en Iris konden zowaar 6 mei ’s ochtends ontbijt maken voor ons. We zijn, om het uitje nog feestelijker te maken, met elkaar naar het bevrijdingsfestival geweest! Na wat uurtjes dansen met elkaar en een groep Van Slaggers hebben Deborah en Evan hun slaapspullen opgehaald. Ondertussen heb ik met onze commissiejongste een pitstop gemaakt in de snackbar.  Uiteindelijk allemaal bij Jorim thuis aangekomen, zijn kamer omgebouwd tot een heuze hotelsuite (met een beetje verbeelding kom je heel ver) en met elkaar naar dromenland gewandeld...Om 10 uur ’s ochtends ging de wekker en stonden Judith en Iris op de stoep. Zij doken direct de keuken in om een ontbijt te maken. De verwachtingen lagen hoog, en zij hebben hier zeker aan voldaan. Het was afwachten geblazen, maar met het uitzicht vanuit onze bedjes over onze mooie Domstad was dit niet zo erg. Na een half uur kwamen de dames onze ‘suite’ binnen om onze hongerige RedaCie-buikjes te vullen. Omdat foto’s meer kunnen zeggen dan 1000 woorden en het woord ‘fantastisch’ te min is om het ontbijt te beschrijven, houd ik het hierbij. Iris en Judith, namens de RedaCie; BEDANKT!Liefs Dorien

Vanuit het Bestuur #6

En daar is ie dan, de zesde ‘Vanuit het Bestuur’ column! Aan mij de eer. Als secretaris en verantwoordelijke voor onder andere alle nieuwsbrieven wilde ik graag dit rijtje eindigen (overigens, niet getreurd er komt zeker nog een column aan). Jullie hebben inmiddels al aardig wat gelezen over wat wij zoal uitspoken in dit bestuursjaar. Zo nam Iris jullie mee naar onze allereerste activiteit als bestuur. Zij nam jullie mee op ons groen-overgoten-bootje over de grachten van Utrecht tijdens de UITweek. Ja ja, daar begon het grote feest. Inge deelde onze eerste ervaring met een constitutieborrel (“wat gebeurt hier......?!”), én vertelde wat over de voorbereidingen van onze allereerste ALV. Ja de ALV, waarna Ellen dus in de derde column beschreef hoe op die eerste ALV onze hamer kwijt raakte, oef, dat was wel een momentje. Eigenlijk kan het niemand ontgaan zijn wat dat heeft betekend: hét escalatie-alfabet. Vincent liet jullie perfect meemaken hoe een brakke woensdagochtend als bestuurslid eruit ziet, iedere dag dingen voor de vereniging doen: welcome to our life. En toen kwam Anna, en Anna vertelde over ons pareltje van dit jaar: de allereerste constitutieborrel van Van Slag ooit! Dit is er één voor in de boeken kunnen we wel zeggen. Maar nu? Nu zijn we onder andere bezig met het kiezen van onze opvolgers. De brieven zijn binnen, de gesprekjes zijn gestart, en dan begint het hele denkwerk. Leuk, maar daarnaast ook ontzettend lastig, dat kunnen we wel alvast zeggen. Het is gek om naar het einde toe te werken. Zo voelt dat althans, want eigenlijk hebben we nog een aardig stukkie te gaan. Veel leuke activiteiten en dinsdagavonden nog voor de boeg (jaaaaaa fijn!). Er is al zoveel gebeurd dit jaar, we hebben de vereniging beter leren kennen, jullie verder leren kennen, we hebben andere SSV’s leren kennen, we hebben elkaar goed leren kennen. Ik vind het allemaal helemaal leuk en ben meer dan blij dat ik deze kans heb gekregen!Maar, toch gek. Nu nog iedere dag de Van Slag mailbox checken, in de weer zijn met mailtjes, soms rustig, af en toe druk. Maar straks? Alleen m’n eigen mail nog. Na een paar minuutjes ben ik daar wel weer klaar mee. En de bestuursapp, nog zo’n dingetje. Hoeveel berichten daar wel niet in zijn gedropt, dagelijks, daar is een behoorlijk boekwerk over te drukken. Maar, laten we zeggen: gelukkig hebben we onze YOLO-app nog. De maandagavond, geen vergaderingen meer. Slik. Euhhh tijd voor een chill avondje dus? Eindelijk wat beter gebruik gaan maken van m’n netflix account dan maar. Ons bestuursshirt en -vest, de kast in. Voor tja, een soort van voorgoed wel. Altijd als ik m’n shirt aan heb, krijg ik toch even zo’n geluksmomentje. Een beetje zo’n momentje van trots zijn op Van Slag en alle leuke mensen en alle leuke dingen die hier gebeuren (please volgend bestuur, zorg dat er een CoBo komt, dan kunnen we toch weer eventjes shinen in onze shirtjes).  Goed, en verder? Aankomend weekend is bestuursweekend 2.0! Na Antwerpen wordt het nu een reisje naar bestemming nog onbekend. Anna en Ellen hebben de hele reutemeteut georganiseerd en hebben ons een behoorlijk gekke paklijst toegestuurd (vraag ons komende dinsdag vooral eventjes wat we allemaal moesten meenemen). Ik heb al helemaal zin in dit weekendje met deze vijf lieve, leuke en vooral ook gekke toppertjes.En dan ga ik deze ‘Vanuit het Bestuur’ afsluiten. Dus lieve Van Slaggers, geniet nog even van de tien laatste wedstrijden van dit seizoen, ga lekker mee met het weekendje weg, doe mee met Van Gras en tussendoor ook nog met het tweede pooltoernooi, kom naar het laatste feest, maar vooral ook eerst naar het BallStars toernooi, het Studentensport Sneakergala wordt ook sowieso leuk, en ehmm... Vooral lekker genieten op die dinsdagavond!Liefs Judith

Vanuit de RedaCie #5

Roze Zaterdag Afgelopen 9 april was het Roze Zaterdag bij Olympos. Een dag waarop er stil gestaan werd bij de emancipatie van LHBT’ers (Lesbisch, Homoseksueel,  Biseksueel & Transgender) in de sport. Deze zaterdag werd georganiseerd door TC de Uithof, Odysseus ’91, STUdance, USRS, USHC, USV Protos en de Sportraad. Bij Van Slag is het onofficiële motto al jaren: Niets moet, alles mag. Dit de jure motto geldt ook zeker op het gebied van LHBT’ers in de vereniging, iedereen is even welkom met welke geaardheid dan ook. Bij deze mooie zaterdag waren dan ook twee bestuursleden van onze vereniging aanwezig, namelijk Anna en Ellen. Deze bestuursleden hebben geprobeerd om hun kennis en bewustwording over LHBT’ers eens iets bij te spijkeren. De Roze Zaterdag werd in het begin van de middag geopend door de Utrechtse wethouder Diepeveen waarna een middagprogramma gevuld werd met lezingen, workshops, een oefenwedstrijd tussen het Gay Rugby Team Amsterdam en USRS en als afsluiting een bingo gehost door Drag Queen Miss Dolly Wood. De avond werd afgesloten met een nachtelijk feestje in de Bodytalk, een homobar in Utrecht. Dit feestje werd druk bezocht en het thema Foute Fitness deed er ook zeker geen doekjes om winden. Van dit jaar is de aftermovie van de dag helaas nog in de maak maar van vorig jaar kun je de aftermovie hier vinden. Een tip vanuit de RedaCie om volgend jaar ook langs te gaan en te laten zien dat wij bij Van Slag iedereen accepteren zoals ze zijn. Liefs, Evan namens de RedaCie P.S. Vergeet je niet in te schrijven voor het jaarboek! De deadline hiervoor is 3 mei!